วันอาทิตย์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552
ความเห็นที่วิพากษ์วิจารณ์คุณหมอขอลุ้นรักจากเวปเด็กดี (2)
เขียนเมื่อ 8 พ.ค. 52
อ่านสนุกมากกกกกกกกกก เนื้อหาก็ OK พระเอกลึกๆแล้วต๊องดีนะ
------------------
สู้ๆ
เขียนเมื่อ 20 พ.ค. 52
คนเขียนสู้ๆนะ ลุ้นจนจะใจขาดตายแล้วว
------------------
ขอชื่นชมค่ะ
เขียนเมื่อ 2 ส.ค. 52
อ่านแล้วทำให้เข้าใจ ภาระงานของหมอมากขึ้นค่ะ
บรรยายได้เหมือน ผู้อ่านร่วมอยู่ในบรรยายกาศจริง
อยากจะบอกว่า นั่งอ่านทุกตอนรวดเดียวเลย
ได้กำลังใจในการทำงาน และเขียนนิยายด้วย
ฉากรักบีบคั้น บีบหัวใจ
นิยายเรื่องนี้ส่งเสริมให้มีวัฒนธรรมดี ๆ ได้จริง ๆค่ะ
ขอบคุณนะคะ
พี่เป็นกำลังใจให้หนูในการที่จะเขียนนิยายเชิงวิชาการได้ดีทีเดียว
ขอบคุณ สำหรับนิยายดี ๆ
และกำลังใจดี ๆ ค่ะ
จะติดตามผลงานพี่ต่อไปค่ะ
-------------------
เป็นอีกหนึ่งเล่มโปรดครับ
เขียนเมื่อ 13 ก.ย. 52
เปิดมาเจอะตอน 31 (ทำไมมีมากกว่าในเล่ม !!) เลยขอฉลองด้วยการอ่านใหม่จนจบอีกรอบ และเขียนเม้นท์เสียเลย
เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเล่มโปรดของผมในหมวดนิยายรักเบาสมอง
ที่นานทีได้เห็นนิยายที่นางเอกน่ารักทั้งฉลาดแถมมีอารมณ์ขัน พระเอกก็แสนดีมีหัวคิด (บทบรรยายความคิดเป็นฉากๆทั้งที่บางตอนก็เป็นเพียงช่วงเวลาครู่นี่เป็นเอกลักษณ์ของคุณหมอดีนะครับ ไม่ว่าจะคิดเป็นตุเป็นตะน่าขำ หรือจะช่างคิดใคร่ครวญถ้วนถี่จนน่าทึ่ง)
ความสมจริงของตัวละครและการดำเนินเรื่องที่ใช้บรรยากาศชีวิตการทำงานได้มีรายละเอียดน่าติดตาม ทำให้ยิ่งอ่านยิ่งติดหนึบกับทั้งภารกิจงานและภารกิจรักของหมอเวช สนุกมากครับผม
ขอบคุณคุณเจที่เขียนงานดีๆมาให้อ่านและจะติดหวัด..เอ๊ย..ติดตามผลงานต่อๆไป
----------------------
ชอบมากเลยค่ะ ได้ทั้งสาระ ความรู้ และความสนุกสนาน............. อยากมีแฟนเป็นหมอจัง ....
----------------------
สนุกๆๆมากเลยค่ะ นี่อ่านจบภายในวันเดียวเลยนะค่ะ แต่ว่าไม่รู้สึกเบื่อเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
----------------------
ขอบคุณค่ะ สนุกจัง หมอเวชจะอยู่ในความทรงจำนะคะ หลงรักคุณหมอเข้าให้แล้วสิเนี่ย จะรอเรื่องต่อๆไปนะคะ
----------------------
อ๊ากก หวานมาก ขอบคุณค่ะ เรื่องนี้ให้อะไรดีๆหลายอย่างเลยค่ะ
-----------------------
สนุกมากๆ อ่านแล้วมีความสุข ประทับใจจริงๆ
-----------------------
การบรรยายดูสมจริงมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วมีความรู้สึกร่วมไปด้วย คนเขียนเป็นหมอรึเปล่าเนี่ย
-----------------------
วันพฤหัสบดีที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2552
ทำไมจึงมีเนื้อหาทางการแพทย์มาก
วันศุกร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2552
วันสิ่งแวดล้อมโลก
วันอาทิตย์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
ความเห็นที่วิพากษ์วิจารณ์คุณหมอขอลุ้นรักจากเวปเด็กดี (1)
วันอังคารที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
ความรู้สึกต่อหมอเวชวรรณ
วันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
คุณหมอขอลุ้นรัก
เพราะอยากเห็น หมอที่ทุ่มเทเพื่อคนไข้ อยากเห็นหมอเข้าใจคนไข้ อยากเห็นคนไข้เข้าใจหมอ
เพราะอยากให้ทุกคนเข้าใจว่าปัญหาอุปสรรคแก้ไขได้
เพราะอยากเห็นทุกคนพยายามอย่างเต็มที่ เมื่อมีจุดมุ่งหมายในหัวใจ จึงกลายเป็นที่มาของนิยายเรื่องนี้
คำนำ เมื่อเจ็บป่วยและไปโรงพยาบาล เราจะได้พบคนกลุ่มหนึ่ง ผู้ซึ่งรู้ทุกเรื่อง ถามโน่นถามนี่ แล้วจับโน่น ตรวจนี่ แนะนำสารพัด สั่งให้ทำโน่นทำนี่ คนกลุ่มนี้ถูกเรียกว่าคุณหมอ ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจินตนาการเห็น หน้าตี๋ๆ หมวย ๆ สวมแว่นตาหนาเตอะ ใส่ชุดสีขาว พูดจาภาษาประหลาดที่ใคร ๆ ก็ฟังไม่รู้เรื่อง ผู้เขียนขอพาทุกท่านไปพบกับ หมอเวชวรรณ ศัลยแพทย์หนุ่มคนขยัน ผู้ซึ่งไม่เคยพลาดเรื่องการวินิจฉัย และการผ่าตัดรักษาคนไข้ แต่พอมาถึงเรื่องราวแห่งความรัก เมื่อเขาพบกับ สุดสวยจากแผนกรังสี เขากลับทำอะไรไม่เคยถูก คะแนนติดลบครั้งแล้วครั้งเล่าจนกลายเป็นหาร เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามเรื่องราวสะท้อนภาพชีวิตการทำงานและความรักของหมอผ่าตัดหรือศัลยแพทย์ ซึ่งจะทำให้ภาพของหมอในสายตาคนส่วนใหญ่เปลี่ยนแปลงไป
อ่านเรื่องได้ที่ https://writer.dek-d.com/khun_j/writer/view.php?id=494526
ทำไมจึงอยากเลือกพื้นดำหรือกระดาษรีไซเคิลเป็น background
โอกาสของคนเขียนหนังสือ มือใหม่
วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
ความรู้สึกต่อสุดสวยรังสี
อยากเขียน แต่ต้องทำงานสำคัญ
เขียนนิยายค้างไว้ กำลังสนุกกับการเขียน ยังไม่ทันเขียนต่อ งานสำคัญก็โถมกระหน่ำเข้ามา แย่งเวลาเขียนนิยาย เวลาพักผ่อน เวลาอื่น ๆ ไปจนหมด เสียด...
-
สุดสวยรังสี ตากลมโต สายตาสั้น ตัวเล็กน่ารัก ร่าเริงอารมณ์ดีทุกเรื่อง มีอารมณ์ขัน ใจดีเมื่อดูแลคนไข้ แต่ใจแข็งกับหนุ่ม ๆ เชิญแสดงความเห็นได้...
-
เขียนนิยายค้างไว้ กำลังสนุกกับการเขียน ยังไม่ทันเขียนต่อ งานสำคัญก็โถมกระหน่ำเข้ามา แย่งเวลาเขียนนิยาย เวลาพักผ่อน เวลาอื่น ๆ ไปจนหมด เสียด...
-
ข้อดีของเกมคือ เกมช่วยเปลี่ยนพฤติกรรมได้ เช่นการอดบุหรี่ เพราะ ขณะเล่นเกม สมองมีลักษณะเหมือนสูบบุหรี่ อาจกล่าวได้ว่า เปลี่ยนการติดอย่างอื...